آخرش درد دلت، دربه‌درت خواهد کرد
مهره‌ی مار کسی، کور و کَرت خواهد کرد
عشق؛ یک شیشه‌ی انگور کنار افتاده‌ست
که اگر کهنه شود مست‌ترت خواهد کرد
از هم‌آن دست که دادی به تو بر خواهد گشت
جگر خون شده‌ام خون‌جگرت خواهد کرد
ناگهان چشم کسی سربه‌سرت می‌ذارد
بی‌محلّیش ولی جان به سرت خواهد کرد
جرم من خواستن دختر اربابِ دِه است
مادر! این جرم شبی، بی‌پسرت خواهد کرد
همه‌ی شهر به آواز من عادت کردند
وقت مرگم گذری با خبرت خواهد کرد
شعر:امیر سهرابی
قوجالميشام جوانليقا آغلارام
گچيب گيدن نادانليغا آغلارام
گدمميرم دوستلاريما باش چکم
قديم اولان قوناخليغا آغلارام
چراغنان گونوز گزيب تاپماديم
تاپلميان انسانليغا آغلارام
چوبانليغى هيچ شاهليغا ورمرم
دوستدان دوشن اوزاقليا آغلارام.
خدایا دیگران را داده ای پول
تنی رنجیده و بیمار، واس ماس
به دست دیگران گل های رنگی
ولیکن درد و زخم خار، واس ماس
برای دیگران حور بهشتی
خطرهای عذاب النار، واس ماس
یکی را می دهی طاووس و طوطی
ولی دندان و نیش مار، واس ماس
به روی بام ایشان، باز شاهی
رتیل و گربه بر دیوار، واس ماس
بقیه غرق شادی و سرورند
ولیکن ماتم بسیار، واس ماس
گروهی مالک آب حیاتند
ولی گنداب آب انبار، واس ماس
گرفتند و نهان کردند و خوردند
تعارف کردن و ایثار، واس ماس
برادرهای مردم جمله شاغل
گروهی لشکرِ بیکار، واس ماس
به آن ها بال اندر بال دادی
همیشه بارِ روی بار، واس ماس
دمادم سرخوش و سرگرم سورند
همه بدبختی و ادبار، واس ماس
به آن ها امتیازات و هدایا
شکایت نامه و اخطار، واس ماس
به ایشان دوستان خوب دادی
رفیقِ دزد و آدم خوار، واس ماس
نصیب دیگران باران و برف است
ولی گَرد مصیبت بار، واس ماس
شراب و شیر و شربت سهم آنهاست
چرا پس قهوه ی قاجار، واس ماس؟
ظریفانه ظریف آن کار را کرد
انرژی هسته ای این بار، واس ماس؟
ببین تخم طلایش مال آنهاست
از آن «مرغ سحر»، منقار واس ماس»
از شاعر سروستانی متخلص (مرغ سحر)
لبت تا در شکفتن لاله سیراب را ماند
دلم در بیقراری چشمه مهتاب را ماند
گهی کز روزن چشمم فرو تابد جمال تو
به شبهای دل تاریک من مهتاب را ماند
خزان خواهیم شد ساقی کنون مستی غنیمت دان
که لاله ساغر و شبنم شراب ناب را ماند
بتا گنجینه حسن و جوانی را وفایی نیست
وفای بی مروت گوهر نایاب را ماند
بدین سیمای آرامم درون دریای طوفانیست
حذر کن از غریق آری که خود غرقاب را ماند
بجز خواب پریشانی نبود این عمر بیحاصل
کی آن آسایش خوابش که گویم خواب را ماند
سخن هرگز بدین شیرینی و لطف و روانی نیست
خدا را شهریار این طبع جوی آب را ماند
نه امیدی که بر آن خوش کنم دل
نه پیغامی نه پیک آشنایی
نه در چشمی نگاه فتنه سازی
نه آهنگ پر از موج صدایی
ز شهر نور و عشق و درد و ظلمت
سحر گاهی زنی دامن کشان رفت
تو چه گفتی سهراب؟قایقی خواهم ساخت.....
با کدوم عمر دراز....؟نوح اگر کشتی ساخت عمر خود را گذراند...
با تبر روز و شبش بر درختان افتاد...سالیان طول کشید عاقبت اما ساخت...
پس بگو ای سهراب....شعر نو خواهم ساخت..بی خیال قایق
با که میگفتی؟تا شقایق هست زندگی باید کرد؟
این سخن یعنی چه؟با شقایق باشی....زندگی خواهی کرد؟
ورنه این شعر و سخن٬یک خیال پوچ است...
پس اگر می گفتی...تا شقایق هست حسرتی باید خورد...
جمله زیبا تر میشدتو ببخشم سهراب...
که اگر در شعرت نکته ای اوردم٬انتقادی کردم
بخدا دلگیرم از تمام دنیا "از خیال و رویا
بخدا دلگیرم
اهل دانشگاهم
رشته ام الافی است
جیب هایم خالی است
پدری دارم حسرتش یک شب خواب
دوستانی همه از دم ناباب
و خدایی که مرا کرده جواب
بقیه در ادامه مطلب
هله ده او گؤزلر منیم چون دنیز
هله دوننلرده یاشار ایکیمیز
سن من سیز
من کیمسه سیز
گه زیریک هله
کوچه میز سن سیز
تبریزیم سن سیز
هر نه ییم سن سیز
ادامه شعر و ترجمه در ادامه مطلب
اگه یکی رو داری...
خواب
دلبری کردن با چادر...دل می زند از چادر
دانلو اهنگ مدرسه نمیرم جعفر و متن اهنگ 
فول البوم علی بابا و تمام تک اهنگ های علی بابا
دانلود اهنگ جدید علی بابا با نام خیابون-متن اهنگ خیابون از علی بابا
کد اهنگ پیشواز امین حبیبی برای رایتل
بیوگرافی و زندگی نامه علی بابا (علی ولی پور) خواننده
زندگی پرطرفدارترین خوانندگان مشهور و نیمه مجاز ایران