همیشه حرف هایی هست پراز درد..
پراز بغض..
پراز سکوت..
همان هایی که هرکارمیکنی نمیتوانی باکسی دردو دلشان کنی..
می آیند تا نوک زبانت واما...
دهانت باز نمیشود...
با بغض قورتشان میدهی وسیر میشوی..
سیرسیر..
از همه چی....
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آرشیو
آمار سایت